MENYEMARAKAN SEMANGAT KEBANGKITAN BANGSA MELAYU

Keputusan pilihanraya ke 12 telah digambarkan dan disambut oleh se-setengah pihak, terutama sekali kaum bukan Melayu, sebagai satu ‘liberation’ atau pembebasan. Iaitu, pembebasan diri mereka dari belenggu pemerintah Melayu yang didakwa selama 50 tahun, menindas, menekan, serta menidakkan hak kaum bukan Melayu, dalam berbagai segi dan bentuk. Bagi mereka ini, keputusan pilihanraya ke 12 kononnya jelas menunjukkan bahawa sebahagian besar rakyat Malaysia menolak pemerintahan UMNO-Barisan yang berteraskan bangsa Melayu dan yang hanya mementingkan hak Melayu, dan kaum bukan Melayu dipinggir dan menjadi rakyat kelas dua atau tiga.

2. Mengambil kesempatan dari kebangkitan kaum India/Hindu yang memperjuangkan ‘kuasa rakyat (makkal sakthi), dan disokong serta didorong oleh pemimpin-pemimpin Melayu dalam Parti Keadilan Rakyat dan Pas, kaum bukan Melayu dengan berani dan lantang menimbulkan serta mempersoalkan antara lain, agama Islam, hak-hak Melayu dan juga institusi Raja-Raja Melayu.

3. Keberanian dan kelantangan mereka ini bukan tertumpu hanya kepada hak-hak Melayu yang termaktub dalam Perlembagaan Persekutuan, mereka ini juga sudah berani menuntut bahawa perkara seperti krisis 13 Mei 1969 disiasat semula kononnya bertujuan mencapai satu ‘proper closure’. Tetapi matlamat dan motif mereka sebenarnya adalah bertujuan menuding jari dan mempersalahkan orang Melayu.

4. Ada pula pihak tertentu yang menuntut dikaji semula ‘Kontrak Sosial’ bertujuan menulis semula kontrak tersebut dengan matlamat bahawa Perlembagaan dipinda.

5. Ada pula pihak yang lain yang mahu mengagungkan ‘sumbangan’ bekas ketua pergerakan komunis, iaitu Chin Peng, dengan tujuan menonjolkan perjuangan pihak komunis dalam usaha kita mencapai kemerdekaan.

6. Selain dari itu, tindakan-tindakan yang diambil secara serta-merta oleh kerajaan-kerajaan Negeri, seperti Pulau Pinang, Perak dan Selangor, yang digambarkan seolah-olah ingin memperbetulkan ketidakadilan yang dilakukan oleh kerajaan sebelum itu, tetapi apabila diteliti jelas menunjukkan bahawa tindakan yang diambil mementingkan sesuatu kaum sahaja.

7. Pakatan Rakyat, iaitu gabungan parti-parti pembangkang, dengan tujuan meraih sokongan rakyat bukan Melayu khususnya, melaungkan perjuangan ‘Malaysian Malaysia’ dan ‘kesaksamaan’, sehingga ada pemimpin Melayu sendiri yang berani dan sanggup memberi jaminan bahawa sekiranya Pakatan Rakyat berkuasa, Dasar Ekonomi Baru akan dihapuskan dan diganti dengan satu dasar baru, yang digelar ‘ New Economic Agenda’. Tetapi apakah sebenarnya dasar baru ini tidak diperincikan.

8. Selain dari itu kedengaran suara-suara sumbang yang mempertikaikan ‘Ketuanan Melayu’. Saya ingin menegaskan di sini bahawa saya menggunakan perkataan ‘Ketuanan Melayu’ bukan dalam ertikata ‘Malay Supremacy’ tetapi dari sudut sejarah mengenai bentuk pemerintahan Negara ini sebelum merdeka yang diterajui oleh orang Melayu melalui institusi dan Raja-Raja Melayu.

9. Sudah kelihatan bahawa ada golongan rakyat Malaysia yang kini tidak lagi melihat Perlembagaan Persekutuan sebagai asas Negara ini dan mereka ini menggunakan prinsip dan konsep ‘freedom, equality dan human rights’ sejagat dalam hujahan mereka samada di Mahkamah atau di arena politik bertujuan mencorak semula ‘political landscape’ Negara kononnya mempertahankan hak semua dan dalam proses sebenarnya mengurangkan atau menghakiskan hak Melayu serta menurunkan kedudukan Islam seperti yang ditetapkan di dalam Perlembagaan Persekutuan dengan menuntut hak kesamarataan keagamaan.

10. Berpandukan tajuk ceramah perhimpunan hari ini iaitu, ‘Cabaran Perlembagaan Dalam Arus Politik’ saya akan menyentuh tentang latar belakang kewujudan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu yang sekarang ini dikenali sebagai Perlembagaan Persekutuan.

Federation of Malaya Constitutional Commission, 1956-1957 Report.

11. Pada bulan Januari dan Februari 1956, ‘Federation of Malaya Constitutional Conference’ telah diadakan di London dan kata sepakat telah dicapai bahawa ‘ full self-government and independence’ diberi kepada Malaya. Dengan tujuan mengemukakan syor-syor bagi penggubalan Perlembagaan Persekutuan Malaya satu Suruhanjaya Perlembagaan Komanwel dilantik, yang diberi nama ‘Federation of Malaya Constitutional Commission (yang juga dikenali sebagi Suruhanjaya Reid)

12. Anggota Suruhanjaya ini terdiri dari the Rt. Hon. Lord Reid, LLD, FRSE, Lord of Appeal in Ordinary, Sir Ivor Jennings, KBE, QC, Litt D, LLD, Master of Trinity Hall Cambridge yang dilantik oleh Kerajaan United Kingdom, the Rt. Hon Sir William McKell, GCMG, yang dilantik oleh Kerajaan Australia, Mr. B Malik, bekas Ketua Hakim Allahabad High Court yang dilantik oleh Kerajaan India, dan Mr. Justice Abdul Hamid Hakim West Pakistan High Court yang dilantik oleh Kerajaan Pakistan. Perlantikan mereka ini disetujui oleh DYMM Ratu United Kingdom dan DYMM Raja-Raja Melayu.

12. Terma rujukan Suruhanjaya ini adalah:

“To examine the present constitutional arrangements throughout the Federation of Malaya, taking into account the positions and dignities of Her Majesty the Queen and of Their Highnesses the Rulers: and

To make recommendations for a federal form of constitution for the whole country as a single, self-governing unit within the Commonwealth based on Parliamentary democracy with a bicameral legislature, which would include provision for:

(i) the establishment of a strong central government with the States and Settlements enjoying a measure of autonomy (the question of the residual legislative power to be examined by, and to be the subject of recommendations by the Commission) and with machinery of consultation between the central Government and the States and Settlements on certain financial matters to be specified in the Constitution;

(ii) the safeguarding of the position and prestige of Their Highness as constitutional Rulers of their respective States;

(iii) a constitutional Yang di-Pertuan Besar (Head of State) for the Federation to be chosen from Their Highnesses the Rulers;

(iv) a common nationality for the whole Federation;

(v) the safeguarding of the special position of the Malays and the legitimate interests of the other communities.

13. Berteraskan kepada ‘terms of reference’ yang dinyatakan diatas, dalam laporan yang disediakan oleh Suruhanjaya berkenaan, perkara-perkara utama dan fundamental seperti berikut juga dibincangkan, dan perkara-perkara ini telah ditetapkan sebagai ‘Fundamental Rights’ didalam Chapter IX – Constitutional Guarantees’, iaitu hak-hak asasi yang dijaminkan oleh Perlembagaan

(i) Kedudukan istimewa orang Melayu (Special position of the Malays)”,

(ii) Tanah rezab Melayu,

(ii) Kuota bagi kemasukan dalam perkhidmatan awam,

(iv) Kuota mengenai pengeluaran lesen atau permit bagi perniagaan tertentu.

(v) Keutamaan bagi orang Melayu untuk biasiswa, bursaries dan bantuan dalam bentuk yang lain bagi tujuan pendidikan;

(vi) Agama Persekutuan; dan

(vii) Bahasa Kebangsaan.

14. Kesemua perkara-perkara ini terdapat dalam Bab IX yang dirujukan diatas.

KEDUDUKAN ISTIMEWA ORANG MELAYU (THE SPECIAL POSITION OF THE MALAYS

15. Mengenai ‘Special Position of the Malays’, berikut adalah pendangan Suruhanjaya:

“164. When we came to determine what is ‘the special position of the Malays we found that as a result of the original treaties with the Malay States, reaffirmed from time to time, the special position of the Malays has always been recognised. This recognition was continued by the provisions of cl. 19(1)(d) of the Federation Agreement, 1948, which made the High Commissioner responsible for safeguarding the special position of the Malays and the legitimate interests of other communities. We found that there are now four (4) matters with regard to which the special position of the Malays is recognised and safeguarded:

(1) In most of the States there are extensive Malay reservations of land, and the system of reserving land for Malays has been in action for many years. In every State the Ruler-in-Council has the power to permit a non-Malay to acquire a piece of land in a Malay reservation but the power is not used very freely. There have been some extensions of reservations in recent years but we do not know to what extent the proportion of reserved land has been increasing. (Artikel 89 Perlembagaan Persekutuan)

PERKHIDMATAN AWAM, PERNIAGAAN DAN PENDIDIKAN

15. Perkara ini terdapat didalam perenggan 153 hingga 168 laporan tersebut dan secara ringkas memperkaui tentang kedudukan kaum Melayu berbanding kaum lain, terutama kaum Cina.

Perenggan 163 (2) – Perkhidmatan Awam

“(2) There is now in operation quotas for admission to the public services. These quotas do not apply to all services, e.g. there is no quota for the police and indeed there is difficulty in getting a sufficient proportion of non-Malays to join the Police.”

Perenggan 163(3) - Perniagaan

“(3) There are now also in operation quotas in respect of the issuing of permits or license for the operation of certain businesses. These are chiefly concerned with road haulage and passenger vehicles. Some of these quotas are of recent introduction. The main reasons for them appear to be that in the past the Malays have lacked capital and have tended to remain on the land and not to take a large part in business, and that this is one method of encouraging the Malays to take a larger part in business enterprises.”

Perenggan 163(4) - Pendidikan

“(4) In many classes of scholarships, bursaries and other forms of aid for educational purposes preference is given to Malays. The reason for this appears to be that in the past higher education of the Malays has tended to fall behind that of the Chinese partly because the Chinese have been better able to pay for it and partly because it is more difficult to arrange for higher education for Malays in the country than for Chinese in the towns. (Perkara (2), (3), dan (4) termaktub dalam Artikel 153 Perlembagaan Persekutuan).”

AGAMA PERSEKUTUAN (STATE RELIGION)

16. Mengenai Agama Persekutuan, pandangan Suruhanjaya adalah seperti berikut:

“169. We have considered the question whether there should be any statement in the Constitution to the effect that Islam should be the State religion. There was universal agreement that if any such provision were inserted it must be made clear that it would not in any way effect the civil rights of non-Muslims. In the memorandum submitted by the Alliance it was stated the religion of Malaysia shall be Islam. The observance of this principle shall not impose any disability on non-Muslim nationals professing and practising their own religions and shall not imply that the State is not a secular State….” (Artikel 3(1) Perlembagaan Persekutuan).

BAHASA (LANGUAGE)

17. Berikut adalah pandangan Suruhanjaya:

“170. We received a large number of representations on this subject. After giving full consideration to them we have decided to recommend that Malay should be the National Language and that for a period of at least ten (10) years English should continue to be used as an official language….” (artikel 152 Perlembagaan Persekutuan).

18. Menurut Suruhanjaya tersebut dalam usaha mereka merangkakan Perlembagaan Persekutuan, mereka telah menjemput dan menerima 131 memorandum dari berbagai individu dan pertubuhan dan telah mengadakan 118 perjumpaan atau mesyuarat.

KETUANAN MELAYU

19. Dalam mukadimah kepada laporan tersebut, sebagai “Historical Introduction”, Suruhanjaya telah menyentuh latar belakang kerajaan dan politik Tanah Melayu, dan in adalah penting bagi tujuan memahami ‘Ketuanan Melayu’ yang sering diperbahaskan dan dipertikaikan.

20. Dalam laporan mereka, Suruhanjaya menyatakan:

“19. Before the Japanese occupation, the States and Settlements of the Federation of Malaya, together with Singapore, formed three distinct political groups: these were (1) the Crown Colony called the Straits Settlements, which included the Settlements of Singapore, Malacca and Penang, (2) the Federated Malay States, comprising the States of Negri Sembilan, Pahang, Perak and Selangor which had entered into a Federation by treaty in 1895, and (3) the remaining five States of Johore, Kedah, Kelantan, Perlis and Trengganu known as the Unfederated Malay States. In the Straits Settlements there was the normal form of Crown Colony government with a Governor, an Executive Council and a Legislative Council. The Executive Council was wholly composed of official members, and the Legislative Council wholly nominated but containing equal numbers of official and unofficial members. The centre of Government was at Singapore.

20. In those Malay States which became the Federated Malay States British authority rested upon Agreements concluded with the Rulers at various dated from 1874 onwards…..”

21. Dari apa yang diperkatakan, jelas bahawa Negeri-negeri Tanah Melayu diakui dan diiktiraf sebagai berada di bawah pemerintahan Melayu dan dengan pemerintahan Melayu inilah pihak penjajah menandatangani atau memasuki perjanjian dan mengakui dan mengiktiraf hak orang Melayu. Oleh demikian apabila kita bercakap tentang ‘Ketuanan Melayu’ ianya bermaksud ‘Malay Sovereignity’. Dan ini menjadi asas penubuhan Negara yang dikenali atau dipanggil ‘Federation of Malaya’.

22. Kerajaan pemerintahan Melayu dan Hak istimewa Melayu di akui dan diiktiraf lama sebelum merdeka. Bukan itu sahaja, sepertimana yang telah saya petik di atas, iaitu perenggan 164 laporan Suruhanjaya tersebut, Suruhanjaya Tinggi British dipertanggungjawabkan menjaga hak-hak istimewa Melayu.

23. Bagi mereka yang memperjuangkan ‘Malaysian Malaysia’ dan meritokrasi saya ingin bertanya apakah bentuk kerajaan dan corak pemerintahan yang mereka inginkan? Apakah formula mereka untuk melaksanakan sistem meritokrasi dan pada masa yang sama mengimbangkan kedudukan semua kaum, antara lain, dalam bidang pendidikan dan ekonomi?

24. Sepertimana yang kita sedia maklum agihan penguasaan atau pegangan ekonomi antara kaum Cina dan bukan Cina dianggarkan antara 20% hingga 40% bagi kaum Melayu dan antara 60% hingga 80% bagi kaum Cina. Kita ingin tahu apakah formula yang akan digunapakai bagi mengimbangkan ketidakseimbangan ini sekiranya dasar meritokrasi dilaksanakan? Adakah kaum cina sanggup dan sedia berkongsi dan membahagikan pegangan ekonomi mereka samarata dengan orang Melayu dan kaum-kaum yang lain? Sekiranya sanggup apakah dasar yang akan dilaksanakan?

25. Tentang pendidikan, apakah pendekatan yang akan diambil untuk mewujudkan satu dasar pendidikan Nasional memandangkan kaum
Cina dan India terus menuntut lebih banyak sekolah aliran Cina dan India? Sanggup dan sediakah kaum-kaum bukan Melayu menerima satu dasar pendidikan Nasional yang berteraskan Bahasa Melayu yang juga Bahasa Kebangsaan?

26. Soalan-soalan seperti ini langsung tidak diketengahkan dan sekiranya ini berterusan, bukan sahaja impian mewujudkan satu Bangsa Malaysia tidak akan tercapai, bagaimanakah kita harap mewujudkan satu Negara ‘Malaysia’ yang satu dengan identiti tersendiri. Walaupun Malaysia telah merdeka selama 50 tahun masih ada kaum bukan Melayu yang langsung tidak boleh bertutur dalam Bahasa Malaysia!

27. Apa yang kita lihat adalah usaha yang menjurus semata-mata bertujuan mengurangkan dan menghakiskan hak Melayu tanpa mengambil kira bahawa hak-hak ini termaktub dan dijamin dalam Perlembagaan Persekutuan yang dirangka setelah mengambil kira pandangan semua pihak yang berkepentingan termasuk hak kerayatan bagi kaum bukan Melayu, satu hak yang tidak ternilai. Mereka menuntut “kesamarataan” tanpa memikirkan keadilan. Kesamarataan tidak bererti keadilan.

28. Ada golongan orang Melayu yang mempercayai bahawa mereka tidak lagi perlu bergantung kepada peruntukan-peruntukan Perlembagaan ini dan sudah tiba masanya bahawa hak-hak ini dimansuhkan atau dikaji semula kerana mereka sudah mampu bersaing dengan kaum lain. Kebanyakan mereka ini lupa bahawa pencapaian mereka setakat ini adalah kerana bantuan yang mereka terima dan nikmati ekoran dari peruntukan-peruntukan dan jaminan yang diberi dan termaktub dalam Perlembagaan. Malangnya salah tanggapan mereka ini telah membuka ruang yang lebih luas kepada kaum bukan Melayu mempertikaikan dan mencabar hak orang Melayu yang dijamin oleh Perlembagaan.

29. Dalam keghairahan mereka mempercayai bahawa mereka sudah mampu bersaing atas landasan meritokrasi, mereka lupa bahawa ramai lagi orang Melayu yang memerlukan bantuan untuk mencapai kemajuan. Dasar-dasar yang diwujudkan untuk membantu rakyat yang kurang berpeluang atau “the disadvantaged” yang digelar “affirmative action policy” bukan bertujuan memberi “handout” tetapi bertujuan memberi peluang untuk kemajuan diri, dan dasar “affirmative action policy” ini masih diperlukan untuk mencapai keseimbangan di antara rakyat Malaysia terutama sekali dalam di bidang ekonomi.

30. Perkara-perkara yang saya sebutkan adalah perkara yang fundamental atau asasi dan menjadi tunggak Perlembagaan dan Negara Malaysia dan bukan terma atau syarat kontrak sosial yang boleh ditukar, diubahsuai, dipinda, dibatalkan atau dimansuhkan sewenang-wenangnya menurut tuntutan dan kehendak politik atau sesuatu kaum.

31. Terdapat usaha-usaha melalui pentas politik, undang-undang, mahkamah dan melalui ‘public opinion’ yang bertujuan mencabar, mempertikaikan, menghakiskan dan menulis semula (rewrite) Perlembagaan Persekutuan atas berbagai alasan seperti hak asasi individu, hak beragama, hak pendidikan, hak bersuara, hak kesamarataan (equality) dan hak-hak yang lain, tanpa mengambil kira hakikat sebenar keadaan sosio-ekonomi, pendidikan, politik dan kedudukan kaum Negara ini.

32. Walaupun kita akui bahawa terdapat kelemahan dalam perlaksanaan segala dasar penting, ianya tidak bererti bahawa hak-hak asasi dan institusi penting yang dijaminkan kewujudan dan kedudukannya dalam Perlembagaan tidak lagi relevan atau berguna.

33. Hak-hak dan institusi-institusi ini seperti Institusi Raja-Raja Melayu, Institusi Kehakiman, Institusi Parliamen, institusi berkaitan dengan Agama Islam dan sebagainya masih relevan, perlu dan memainkan serta melaksanakan peranan yang utama dan penting dalam sistem dan pentadbiran Negera Malaysia kerana mereka ini melambangkan asas, kedaulatan dan identiti Negara Malaysia. Sekiranya hak-hak dan institusi-institusi ini hilang atau lupus, maka hilanglah asas, kedaulatan dan identiti Negara kita.

34. Tidak terdapat mana-mana Negara di dunia yang mempunyai atau mengamal sistem pendidikan seperti di Malaysia di mana terdapat sistem pendidikan dan sekolah etnik yang beroperasi seiring dengan sekolah kebangsaan.

35. Peluang-peluang yang terdapat di Negara kita bagi mereka yang rajin berusaha tidak terhad. Sesiapa juga boleh mengumpul harta dan hidup selesa.

36. Kebebasan bersuara semakin sehari bertambah kukuh, berbanding dengan Negara jiran seberang selat Tebrau, sehingga rakyat Malaysia tidak merasa takut membuat tuntutan berasaskan perkauman.

37. Tuntutan-tuntutan mereka ini bertambah kuat dan meluas kerana mereka percaya bahawa kuasa politik Melayu sudah pudar dan lemah dan pemimpin politik Melayu terpaksa dan perlu akur kepada tuntutan mereka demi kepentingan masa depan dan ‘survival’ kuasa politik Melayu.

38. Nasib masa depan kuasa politik Melayu dan kaum Melayu sendiri harus dan mesti ditentukan oleh orang Melayu dan bukan terserah kepada budibicara dan belas ihsan orang lain, oleh itu Bangsa Melayu sendiri perlu bangun dan bertindak Menyemarakan Semangat Kebangkitan Bangsa Melayu sebelum terlewat.

Sekian, terima kasih.

Tulisan En Zainul Zakaria